Nasi Mistrzowie

Ks. prof. Kazimierz Kłósak (1911-1982) 

Ks. Kazimierz Kłósak urodził się 1 stycznia 1911 roku w Żółkwi. W latach 1929-1934 odbył studia filozoficzno-teologiczne na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego, koncząc je doktoratem Tomizm w ujęciu Jakuba Maritaina napisanym pod kierunkiem ks. prof. Konstantego Michalskiego. Studiował filozofię w Rzymie (1935-1936) oraz w Louvain (1936-1939).

Od 1945 roku wykladał filozofię na UJ, a od 1957 roku w Arcybiskupim Seminarium Duchownym w Krakowie. W 1951 roku został współpracownikiem Komisji Filozoficznej Polskiej Akademii Umiejętności. Od 1954 roku jako profesor nadzwyczajny wykladał dyscypliny filozoficzne na WFCh ATK w Warszawie. Był kierownikiem Katedry Filozofii Przyrody, a w latach 1954-1956 prodziekanem i w latach 1956-1957, 1964-1976 dziekanem WFCh. W latach 1964-1971 był kierownikiem Katedry Filozofii Przyrody na Wydziale Filozofii KUL. Tytuł naukowy profesora zwyczajnego uzyskał w 1968 roku.

Był twórcą  i współtwórcą półrocznika "Studia Philosophiae Christianae" oraz rocznika "Analecta Cracoviensia". Napisał ponad 130 prac naukowych. K. Kłósak uprawiał lowańską wersję neotomizmu. Zajmował się zagadnieniami związanymi z filozofią przyrody oraz antropologią filozoficzną. Analizował także problemy teodycealne. Był znany z polemik z koncepcjami materializmu dialektycznego.

W dwudziestą rocznicę śmierci Ks. Kazimierza Kłósaka odbyły się na UKSW w Warszawie oraz na PAT w Krakowie sympozja poświęcone jego twórczości naukowej. Materiały z tych sympozjów zostały opublikowane w Myśl filozoficzna Księdza Profesora Kazimierza Kłósaka w dwudziastą rocznicę śmierci (Warszawa 2004) oraz w Filozofia i nauka w myśli księdza Kazimierza Kłósaka (Kraków-Tarnów 2004).

Zob. także: Kazimierz Kłósak, w: Powszechna Encyklopedia Filozofii, t. 5, Lublin 2004, s. 667-669; Kłósak Kazimierz, w: Encyklopedia Filozofii Polskiej, t. 1, Lublin 2011, s. 654-655.

 

Ks. prof. Szczepan W. Ślaga (1934-1995)   

Ksiądz profesor Szczepan Witold Ślaga urodził się 26 grudnia 1934 roku w Łukownicy koło Limanowej. W latach 1951-1956 odbył studia filozoficzno-teologiczne w Wyższym Semianrium Duchownym w Łodzi, gdzie otrzymał święcenia kapłańskie. Następnie kontynuował studia filozoficzne na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, uwieńczone w 1961 roku magisterium z zakresu filozofii przyrody, na podstawie pracy "Zagadnienie odrębności żywej materii na przykladzie wirusów". Stopień doktora uzyskał w 1965 roku na KUL-u, na podstawie rozprawy "Abiogeneza wobec badań nad wirusami". W tym samym roku podjął zajęcia dydaktyczne na ATK, w Katedrze Filozofii Przyrody, z którą był związany do końca swego życia, najpierw jako adiunkt, potem docent po habilitacji w 1974 roku, profesor nadzwyczajny od 1982 roku i od 1993 roku jako profesor zwyczajny. W roku akademickim 1982/83 przebywał Louvain na studiach specjalistycznych. Od 1981 roku kierował Katerdą Filozofii Przyrody. W latach 1965-1995 prowadził zajęcia dydaktyczne z filozofii w Seminarium Duchownym w Łodzi. Zmarł 16 grudnia 1995 roku w Łodzi.

Ksiądz Profesor opublikował blisko 180 tekstów naukowych. Aktywnie uczestniczył w wielu konferencjach naukowych krajowych i zagranicznych. W swojej pracy naukowej podejmował szereg zagadnień. Były to filozoficzne problemy biologii i jej stosunek do filozofii, zagadnienie istoty życia, problem pochodzenia życia i jego ewolucji, problematyka ewolucjonizmu, badania systemowe nad nauką, analizy matodologiczne poglądów innych autorów (m.in. A. Oparina, M. Eigena, K. Kłósaka, J. Rostanda, H. C. Ureya, W. Sedlaka).

Zobacz także: Ślaga Szczepan, w: Encyklopedia Filozofii Polskiej, t. 2, Lublin 2011, s. 681-684.

 

Ks. prof. Kazimierz Kloskowski (1953-1999)

Ks. Kazimierz Kloskowski urodził się 20 sierpnia 1953 roku w Gdańsku. Po ukonczeniu VI LO w Gdańsku wstąpił do Biskupiego Seminarium Duchownego w Gdańsku-Oliwie. 18 grudnia 1977 otrzymał święcenia kaplańskie. Uzyskał magisterium z teologii na podstawie pracy Nauka o Logosie w dziełach Filona z Aleksandrii i w hymnie Prologu Czwartej Ewangelii, napisanej pod kierunkiem ks. dr Grzegorza Gólskiego.

We wrześniu 1977 roku został skierowany na studia specjalistyczne na ATK w Warszawie. W latach 1978-1981 studiował na Wydziale Filozofii Chrześcijańskiej ATK (obecnie UKSW). Dyplom magistra filozofii (specjalność: filozofia przyrody) uzyskał w 1981 roku na podstawie pracy "Koncepcja abiogenezy w pracach Reinharda W. Kaplana", a stopień doktora filozofii w 1984 roku na podstawie rozprawy "Rola przypadku w genezie życia". Obie prace zostały przygotowane pod kierunkiem ks. prof. dr. hab. Szczepana W. Ślagi.

Rada Wydziału Filozofii Chrześcijańskiej ATK na podstawie dorobku naukowego oraz książki Zagadnienie determinizmu ewolucyjnego. Studium biofilozoficzne, ocenionych przez prof. dr. hab. Leszka Kuźnickiego (biologia), prof. dr. hab. Adama Synowieckiego (filozofia nauk przyrodniczych) i ks. prof. dr. hab. Szczepana W. Ślagę (filozofia przyrody) 6 grudnia 1990 roku nadała ks. Kazimierzowi Kloskowskiemu stopień doktora habilitowanego nauk humanistycznych (specjalność: filozofia przyrody). Zatwierdzeni przez CKSN nastąpiło we wrześniu 1991 roku. w 1995 roku Rektor ATK powołał K. Kloskowskiego na stanowisko profesora nadzwyczajnego ATK.

Od 1985 roku K. Kloskowski pracował na WFCh ATK w ramach zajęć zleconych, a od 1987 roku jako adiunkt. W latach 1987-1991 był sekretarzem Rady Wydziału Filozofii Chrześcijańskiej. Od 1992 roku byl kierownikiem Katedry Historii i Filozofii Nauki i opiekunem Koła Naukowego Studentów Filozofii Przyrody, a od 1996 kierownikiem Katedry Filozofii Przyrody. Od 1993 roku pełnił funkcję prodziekana Wydziału, a od 1996 roku prorektora ATK. Od 1992 roku byl członkiem Polskiego Towarzystwa Filozoficznego i Towarzystwa Naukowego KUL, a od 1996 roku - Komitetu Biologii Ewolucyjnej i Teoretycznej PAN.

Poza praca na ATK wykladał od 1983 roku w Gdańskim Seminarium Duchownym, od 1992 roku w Mazurskiej Wszechnicy Nauczycielskiej w Olecku, od 1987 roku w Gdańskim Instytucie Teologicznym, od 1993 roku w Pomezańskim Kolegium Teologii i w Wyższym Seminarium Duchownym w Elblągu, aod 1994 na Wydziale Filozoficznym Towarzystwa Jezusowego w Krakowie.

W latach 1984-1991 pełnił funkcję redaktora naczelnego "Miesięcznika Diecezjalnego Gdańskiego". Od 1983 roku należał do zespołu redakcyjnego "Studiów Gdańskich", a od 1992 roku "Studia Philosophiae Christianae". O d 1996 byl zastępca redaktora naczelnego SPCh oraz współredaktorem serii "Z Zagadnień Filozofii Przyrodoznawstwa i Filozofii Przyrody".

Dorobek naukowo-badawczy K. Kloskowskiego koncentruje się na zagadnieniach z pogranicza biologii, filozofii biologii i biofilozofii oraz genetyki i bioetyki. Jest autorem kilku publikacji książkowych, kilkudziesięciu artykułów naukowych oraz promotorem wielu prac magisterskich i kilku rozpraw doktorskich.

Ks. Kazimierz Kloskowski zmarł po długiej i ciężkiej chorobie 13 października 1999 roku. Został pochowany na cmentarzu Srebrzysko w Gdańsku-Wrzeszczu.

Pamięci K. Kloskowskiego został poświęcony XII tom "Studiów Gdańskich" (1999). Tam można znaleźć szczegółową bibliografię wszystkich prac ks. Kazimierza Kloskowskiego. Wspomnienie o Księdzu Profesorze można także znaleźć w Ocalić od zapomnienia. Profesorowie ATK w Warszawie we wspomnieniach wychowanków, na s. 73. Z okazji pierwszej, piątej i dziesiątej rocznicy śmierci K. Kloskowskiego odbyły się sympozja naukowe na UKSW w Warszawie i w Gdańskim Seminarium Duchownym. Teksty z tych sympozjów zostały opublikowane w Stwarzanie i ewolucja (Warszawa 2002), Wokół biofilozofii Kazimierza Kloskowskiego. Wybrane zagadnienia (Warszawa-Gdańsk-Pelplin 2004), Przyrodoznawstwo, Filozofia, Teologia. Obszary i perspektywy dialogu (Warszawa 2010). Od 2004 roku imię Księdza Profesora Kazimierza Kloskowskiego nosi biblioteka Gdańskiego Seminarium Duchownego. (zob. www.gsd.gda.pl)

Zob. także: Kazimierz Kloskowski, w: Powszechna Encyklopedia Filozofii, t. 5, Lublin 2004, s. 660-661; Kloskowski Kazimierz, w: Encyklopedia Filozofii Polskiej, t. 1, Lublin 2011, s. 650-651.

 

Ks. prof. Mieczysław Lubański (1924-2015)

Ksiądz Profesor urodził się 26 września 1924 roku w Warszawie. Studiował matematykę na Wydziale Matematyki - Fizyki - Chemii Uniwersytetu Warszawskiego (1945-1950), a także filozofię i teologię w Wyższym Metropolitalnym Seminarium Duchownym w Warszawie (1955-1958) oraz filozofię przyrody na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim (1959-1962). Doktorat z filozofii w zakresie filozofii przyrody uzyskał na KUL w 1965 roku. Stopień doktora habilitowanego nauk humanistycznych w zakresie filozofii matematyki i filozofii przyrodoznawstwa uzyskał na Akademii Teologii Katolickiej w 1973. Tytuł naukowy profesora zwyczajnego otrzymał w 1990 roku.

Prowadził działalność dydaktyczną na Uniwersytecie Warszawskim (1949-1955), w Katedrze Matematyki na kierunku Filozofii Przyrody KUL (1963-1965); w Wyższym Metropolitalnym Seminarium Duchownym w Warszawie; na Wydziale Filozofii Chrześcijańskiej ATK/UKSW (od 1983 roku). Jako pracownik WFCh ATK był Pełnomocnikiem Rektora do Spraw Nauki (1975-1980). Pełnił funkcję prodziekana WFCh (1978-1980) a następnie przez dwie kadencje dziekana WFCh (1981-1984; 1984-1987). Kierował Katedrą Metodologii Nauk Systemowo-Informacyjnych (1982-1994). Do końca swojej aktywności akademickiej prowadził wykłady zlecone oraz seminarium naukowe.

Był autorem i redaktorem kilkuset publikacji naukowych. Wypromował 7 doktorów, był promotorem 37 prac dyplomowych. Był także recenzentem wielu rozpraw naukowych i publikacji specjalistycznych. Współpracował z czasopismami naukowymi: Roczniki Filozoficzne, Studia Philosophiae Christianae, Collectanea Theologica i Warszawskie Studia Teologiczne.

Prowadził badania naukowe w następujących dziedzinach: istota i rodzaje myślenia naukowego, filozoficznego i teologicznego; ewolucja pojęć oraz idei naukowych i filozoficznych; implikacje filozoficzno-światopoglądowe nowszych dziedzin naukowych, zwłaszcza systemowo-informacyjnych; antropologia systemowa; zagadnienie jedności wiedzy ludzkiej wobec jej różnorodności. Jego zainteresowania naukowe dotyczyły również filozofii matematyki, filozofii przyrodoznawstwa, filozoficznych aspektów teorii informacji, teorii poznania i matematyki, cybernetyki. Zajmował się problemami z pogranicza nauk, w szczególności matematyki i filozofii.

Posiadał duże wyczucie problematyki światopoglądowej, filozoficznej i naukowej. Jego pracę naukową zawsze cechowała rzetelność i skrupulatność, a jego publikacje odznaczały się jasnością i zwięzłością. Cechowała go inwencja, krytycyzm i erudycja. Za działalność naukową otrzymał liczne wyróżnienia, m.in. Złoty Krzyż Zasługi (1974), Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1979), Gratae Memoriae Signum Uniwersitatis (2012). Pozostawił po sobie uczniów i współpracowników, którzy prowadząc działalność badawczą, korzystają nadal z Jego przemyśleń i stylu pracy naukowej. Pozostaje w pamięci swoich współpracowników i studentów jako przykład niezwykle krytycznego podejścia do rzeczywistości i do działania, łączenia realizmu życia i rzeczywistości ludzkiego doświadczenia z wiarą, rzetelnego wykorzystania czasu i ogromnego szacunku dla drugiego człowieka.

Więcej zob. Lubański Mieczysław, w: Encyklopedia Filozofii Polskiej, t. 1, Lublin 2011, s. 892-894.